Als ik ergens de mode van gemist heb, is het van de verjaardagstraktaties van kinderen. Terwijl ik opgroeide met een versierde appel (hoi!), soms een zakje chips (saaaai) en in het beste geval een cakeje met een vlaggetje, zijn traktaties die onze dochters meebrengen van het kinderdagverblijf totaal anders. De traktaties bestaan gemiddeld uit een plastic cadeauzakje met daarin snoep en speelgoed. Vaak is het snoep ongeschikt voor kinderen tot drie jaar, terwijl geen kind op de groep ouder is dan tweeënhalf. En hee, snoep? Suikers, suikers, kleurstoffen en smaakstoffen. Dat is geen traktatie voor die kleine gestellen.
En dan het speelgoed. Blijkbaar hoort dat er tegenwoordig bij om mee te tellen in de mamacompetitie, maar waarom is het dan meestal plastic troep met scherpe randjes en kleine, losse onderdelen? Als je het dan echt niet weet, is een doosje rozijntjes met een kartonnen uitdeelboekje altijd goed.
Of groente en fruit. Altijd groente en fruit. Het zou verboden moeten worden iets ánders te trakteren dan groente en fruit. Maar tot die tijd ben ik eigenwijs en bak ik koekjes.
Onze dochter wordt morgen twee. Ze is volop bezig met tellen, dus ging ik op zoek naar getallenvormen. Bij Dille & Kamille in Breda vond ik de perfecte vormen. Ik ging uit van het recept voor havermoutkoekjes uit Opperdepop!, het kookboek met kindergerechten van Albert Heijn. Naar verhouding weinig suiker en zonder zout. Geschikt voor kleintjes.
Ik produceerde de afgelopen maand heel wat proefbaksels tot genoegen van onze dochter. Uiteindelijk bakte ik een grote lading knapperige tweeën. Een paar koekjes in doorzichtig plastic folie, strik erom, kaartje eraan: trakteren maar. Hoera!
Wat prachtig origineel... like!! :-)
BeantwoordenVerwijderenEcht leuk bedacht!
BeantwoordenVerwijderen